Vrouwen dragen tachtig procent van de tijd twintig procent van de kleding in hun kledingkast. Het is een veelgehoorde stelling. Uit onderzoek van NRC Next blijkt dat deze bekende wijsheid ongefundeerd is. De 80/20-regel verwijst naar het Pareto-principe, een economisch beginsel over de inkomensverdeling in geïndustrialiseerde landen. Er is geen onderzoek dat aantoont dat de 80/20-verhouding ook geldt in onze kledingkasten.
Er zijn wel meer omstreden cijfers in omloop in de modewereld. Hoe groot is het percentage van de winkelprijs van een kledingstuk dat bestaat uit loonkosten voor de textielarbeiders die het maken? De schattingen variëren van 0,5 tot 5 procent.
Er is ook geen eenduidig antwoord op de vraag hoeveel water er verbruikt wordt voor het maken van een paar jeans. Conservatieve schattingen houden het op 1000 liter. Andere berekeningen komen uit op 8000 liter. Dit verschil zou samenhangen met de reikwijdte van het onderzoek, dat wil zeggen of er alleen wordt gekeken naar het waterverbruik bij de katoenteelt, of ook bij andere fasen in de productie, de distributie en het gebruik van een kledingstuk.
En wat te denken over de claims over klimaatneutrale kleding? Klimaatneutraal betekent dat de CO2-uitstoot tijdens het maken en distribueren van een product zodanig verminderd is dat de bijdrage aan het broeikaseffect gering of nul is. Energiebesparing en de inzet van duurzame energiebronnen zijn de beste manieren om dit te bereiken. Maar voor veel modemerken is een klimaatneutraal kledingstuk, zoals dat in de schappen ligt bij bijvoorbeeld Expresso en Marks & Spencer, het resultaat van CO2-compensatie. Het energieverbruik en de emissie-uitstoot liggen dan even hoog als bij een conventioneel kledingstuk, maar worden door een financiele donatie aan een project voor bijvoorbeeld bosherstel gecompenseerd. En het is zeer de vraag of we de aarde daarmee wel gaan redden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten