De Kledingchecker 2010, het instrument waarmee Goede Waar inzicht geeft in de duurzaamheidsclaims van modemerken, bevat aanzienlijk meer onderzoeksresultaten dan de eerdere editie. Steeds meer modebedrijven worden door de onderzoekers van de Kledingchecker kritisch onder de loep genomen. Het resultaat, dat in juli 2011 is gepresenteerd, is een lange lijst met scores voor milieuvriendelijkheid en fair trade van Nederlandse en internationale modemerken.Naast een ranking van sociaal-economische en ecologische aspecten van de bedrijfsvoering van modelabels, heeft de Kledingchecker 2010 ook een aantal algemene conclusies getrokken over de duurzaamheid van kledingproductie. Zo constateert Goede Waar dat niet over alle onderdelen van de keten voldoende informatie beschikbaar is. We weten steeds meer over arbeidsomstandigheden in naaiateliers waar kleding in elkaar wordt gezet en over de milieubelasting van katoenteelt. Maar wat zich afspeelt in de fabrieken die stoffen spinnen en verven, is nog grotendeels onduidelijk.
Een andere belangrijke conclusie van de Kledingchecker is dat er nogal eens sprake is van windowdressing. Modebedrijven die schermen met hun duurzaamheidsbeleid maken soms maar een klein deel van hun collectie groen.
Modeliefhebbers zullen zich ook verbazen over het gebrek aan transparantie bij grote modemerken. Een fors aantal bedrijven heeft van de Kledingckecker geen score gekregen omdat ze niet hebben meegewerkt aan het onderzoek. Daardoor is niets te zeggen over het groene gehalte van bijvoorbeeld Hugo Boss, Levi’s, Marlies Dekkers en Replay.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten