donderdag 30 september 2010

Protest tegen Prada

C&A kwam onlangs in het Nederlandse nieuws vanwege (vermeende) misstanden in een Indiase fabriek die kleding voor de keten zou produceren. Nu moet ook Prada het ontgelden. VPRO-programma Goudzoekers onthulde in een uitzending op 29 september hoe Prada kleding laat maken in Turkije.

In Turkije wordt steeds meer fast fashion geproduceerd. Het land dat hoopt toe te treden tot de Europese Unie ligt namelijk lekker dichtbij de afzetmarkt. En dat is een groot voordeel ten opzichte van andere lagelonenlanden, zoals India, Pakistan en China. Helaas laten de arbeidsomstandigheden voor werknemers in de textielbranche in deze landen nogal eens te wensen over. Zo onthulde Goudzoekers dat arbeiders in de Turkse fabriek waar onder andere Prada luxe mode laat maken, worden geïntimideerd en ze niet via een vakbond voor hun rechten kunnen opkomen.

De Schone Kleren Campagne heeft naar aanleiding van de uitzending van Goudzoekers een mailactie gestart. Iedereen die wil helpen om de positie van arbeiders in de Desa fabriek in de Turkse plaats Ducze te verbeteren, kan via de website van de internationale Clean Clothes Campaign een mail sturen aan de fabriek en de afnemers van deze producent (onder wie dus Prada!). Of dat het probleem gaat oplossen, is even de vraag want de CCC voert al sinds 2009 actie tegen de Desa fabriek.

woensdag 29 september 2010

Ecologisch eigenlijk heel logisch

Ik word regelmatig overladen met complimenten als ik mijn little black dress van duurzame makelij draag. (Ik maak niet graag reclame, maar ik zal bekennen: het is een korte tuniekjurk van tencel uit de Bijenkorf Pure collectie). Zelfs collega’s, vrienden en bekenden die normaal gesproken geen enkele opmerking over mijn kleding maken – laat staan met een positief commentaar komen – tonen zich enthousiast.

Aangezien ik geen held ben in het ontvangen van complimenten en duurzame mode naar mijn idee altijd gratis reclame kan gebruiken, roep ik als antwoord op een positieve opmerking steevast: ‘Het is eco!’. Ik heb niet de indruk dat deze ongevraagde reclame leidt tot een groter marktaandeel voor duurzame kleding, maar toch.

De reacties op mijn verantwoorde jurk maken naar mijn idee duidelijk dat duurzame mode meer dan ooit fashionable is geworden. Ik heb namelijk niemand horen zeggen: ‘Wat heb jij een verantwoorde jurk aan’, of ‘Goh, die duurzame jurken van tegenwoordig zijn eigenlijk best leuk’. Misschien is het dus tijd om de slogan ‘Biologisch, eigenlijk heel logisch’ ook op modegebied te gaan bezigen. Hoewel het voor de hand ligt om er dan van te maken: ‘Ecologisch, eigenlijk heel logisch’. Kan iemand daar niet eens een opdruk voor een hippe jurk van maken?

dinsdag 28 september 2010

Speedo wordt eco

Een jurk van oude badpakken klinkt misschien niet sexy, maar toch wordt al reikhalzend uitgekeken naar de 'From Somewhere With Speedo'-collectie. Van onverkochte exemplaren van de LZR Racet Suit van Speedo zijn namelijk bijzondere cocktailjurken gemaakt.

Sinds wedstrijdzwemmers niet meer in het water mogen in full-body suits, kampt Speedo met een overschot van de badpakken waarin Michael Phelps in 2008 Olympische medailles binnenhaalde. Daarom begon het sportmerk een samenwerking met het Britse ecomodelabel From Somewhere. Het resultaat is een minicollectie die in 2011 in de winkels komt te hangen.

Dat Speedo het hergebruik van zijn producten serieus neemt, blijkt wel uit het feit dat een deel van de nieuwe kledingcollectie wordt geveild voor een (nog bekend te maken) goed doel. Of de zwarte cocktailjurk die volledig is gemaakt van badpakken ook comfortabel draagt, is nog even de vraag. Maar de milieu en sociale goede wil van Speedo zijn in ieder geval positief.

maandag 27 september 2010

Eindelijk Stella McCartney voor kids

Nog vóór de geboorte van haar vierde kind komt Stella McCartney met een kledingcollectie voor kleine fashionista’s. De kinderlijn is dit keer geen coproductie met Gap Kids, maar een serie kleding die door Stella’s eigen label werd gemaakt in samenwerking met modebedrijf Redcats.

Toen Stella McCartney eerder dit jaar bekend maakte zwanger te zijn, werd gefluisterd dat de Britse modeontwerpster wel eens met een zwangerschapscollectie zou kunnen komen. Dat is tot nu toe niet gebeurd. Maar vanaf november ligt de 'Stella McCartney for kids' in de winkel. En de website, waarop beelden te zien zijn van onder andere stoere biokatoen broeken en klassieke trenchcoats, belooft nu al heel wat vrolijke kindermode.

zondag 26 september 2010

Arnhems meisje met groen gevoel

Britt Tan mag zich in 2010 Arnhemse Nieuwe noemen. De Nederlandse modeontwerpster, die deze zomer afstudeerde aan modeacademie ArtEZ, maakt deel uit van een groep van acht kunstenaars die in het zonnetje worden gezet om een breed publiek kennis te laten maken met jong Arnhems ontwerptalent.

Het werk van Britt Tan en de zeven andere afgestudeerden, die afkomstig zijn uit disciplines zoals architectuur en product design, wordt in Showroom Arnhem tentoongesteld. Van de modeontwerpster worden stukken getoond uit haar afstudeercollectie 'Get Hustle'. Deze collectie bevat opvallend veel handwerk, zoals haakwerk, breisels en patchwork. Daarbij wordt gebruik gemaakt van reststoffen en hergebruikte materialen.

Britt Tan mag dan geen duurzame mode maken in de reguliere betekenis van het woord, het gebruik van handwerk en recycling maakt haar collectie wel eco fähig. En voor dat soort mode is een keurmerk zoals Arnhemse Nieuwe natuurlijk een mooie promotie.

zaterdag 25 september 2010

Kledingruilparty’s raken uitverkocht

Swapping wordt steeds populairder in Nederland. Initiatieven zoals Little Green Dress, Ecofabs en Rouleer de Kleer kunnen op steeds meer belangstelling rekenen. De Ecofabs kledingruilparty die op 17 september plaatsvond in het Amsterdamse Pakhuis de Zwijger was zelfs uitverkocht. Niet minder dan 250 fashionista’s graaiden er met gesloten portemonnee een nieuwe garderobe bij elkaar.

Kleding ruilen is goed voor ons karma, zo wil de boodschap. Want duurzame consumptie, in de zin van langer doen met de bestaande garderobe en minder nieuwe kleding kopen, is goed voor het milieu. Met behulp van kledingruilfeesten kan de aanschaf van nieuwe producten worden verminderd, zonder dat we het gevoel hebben nooit eens iets nieuws in de kast te hebben.

Dat kledingruil nu booming business lijkt, kan net zo goed te maken hebben met de economische situatie als met een groeiend milieubewustzijn. Dat je je garderobe van nieuwe fashion items kunt voorzien zonder daarvoor de portemonnee te trekken, is in tijden van economische onzekerheid natuurlijk een aantrekkelijke manier van consuminderen. Laten we hopen dat kledingruil ook later, als het economisch weer wat beter gaat, in de mode blijft.

dinsdag 21 september 2010

Geen groen op hoedjesparade Prinsjesdag

Je hoeft geen fanatieke fashionista te zijn om nieuwsgierig te zijn naar de hoofddeksels waarmee parlementair Nederland op Prinsjesdag in het openbaar verschijnt. Sterker nog, de hoedjesparade heeft zelden een fashionable uitstraling. Ook dit jaar waren er weinig modieuze hoogtepunten te beleven. Vooral omdat in de Ridderzaal nauwelijks groen – in letterlijke en figuurlijke betekenis – te bekennen was.

De zwarte hoed met witte duiven van Helma Nepperus was tenminste nog idealistisch. De VVD’er steunde met haar hoofddeksel de Internationale Dag voor de Vrede, die dit jaar samenviel met Prinsjesdag. Ook Esther Ouwehand (Partij voor de Dieren), Sabine Uitslag (CDA) en Mariko Peters (GroenLinks) droegen een speciaal voor de vredesdag ontworpen hoed.

Zwart was duidelijk de modekleur voor de Prinsjesdagcoryfeeën met hoofddeksel. Opvallend veel parlementariërs – afkomstig uit het gehele politieke spectrum, van CDA, PVV en VVD tot SP, PvdA en FNV – droegen zwarte hoeden.

Dat groen het nieuwe zwart is, lijkt alleen Marianne Thieme te hebben begrepen. Het Kamerlid voor de Partij voor de Dieren droeg een zwarte muts met het opschrift Fish Free Fridays, een duidelijk vervolg op haar hoed van vorig jaar die in het teken stond van Meat Free Monday. Laten we hopen dat de hoedjesparade volgend jaar wat meer van dit soort duurzame statements bevat.

maandag 20 september 2010

Eco Fashion Weeks voorspellen niet zo’n groen 2011

Vancouver heeft ze, New York heeft ze, Amsterdam heeft ze niet. Een Fashion Week met speciale shows van duurzame labels. The Green Fashion Competition, die tijdens de Amsterdam International Fashion Week in juli werd gelanceerd, kan zich natuurlijk niet meten met The Green Shows in New York of Eco Fashion Week Vancouver.

The Green Shows in New York, die zijn bedoeld om het modeminnend publiek ervan te overtuigen dat mode zich kan bekommeren om mensen, dieren en de planeet, werden dit jaar voor de derde keer gehouden. Medio september namen tien ontwerpers deel aan het drie dagen durende evenement.

In Vancouver is het feest zelfs nog groter. Daar komen van 27 tot en met 30 september dertien eco designers van over de hele wereld bij elkaar. Aveda zorgt voor de stylingproducten.

Opvallend is dat The Green Shows, waar ecolabels de collecties voor voorjaar en zomer 2011 presenteren, een uitermate ingetogen kleurenpallet lieten zien. Zwart, beige, wit en natureltinten domineerden de catwalks. JoAnn Berman was de uitzondering die de regel bevestigt met haar kleurrijke collectie jurken, shorts en trenchcoats. Waarmee de voormalige styliste maar weer eens laat zien dat duurzame mode helemaal niet groen van tint hoeft te zijn.

Groene mode in de moestuin

Het biologische tuinbedrijf De Moestuin in Utrecht staat vooral bekend als het toneel van kinderpartijtjes en excursies naar bijenkassen. Op 19 september vond er een Green Fair plaats met een opvallend hoog modegehalte.

In een groot deel van de stands die in de tuin van De Moestuin waren geplaatst, werd verantwoorde kleding verkocht. Vooral voor kinderen lagen de must-haves voor het oprapen, van slofjes van vilt (online te verkrijgen bij Sincero Fair Fashion) tot t-shirtjes met stropdasprint (die in de Utrechtse winkel Puha te koop zijn). Daarnaast was er een ruim aan bod aan ondergoed van biologisch katoen, fair trade ceintuurs (van onder andere Inti) en ecoluxury (denk: Studio Jux en Ontfront). En wie wil er nog zonder Safe to Wear, laarzen van natuurrubber voor kinderen en hun moeders?

Voor fervente aanhangers van duurzame kleding zijn bedrijven zoals Pure Coverz (met bijvoorbeeld beddegoed en keukentextiel van biologische stoffen) en Latrib (met onder andere verantwoorde sieraden, woonaccessoires en hebbedingen voor op kantoor) een uitkomst. En dan waren er op de Green Fair, die voor het tweede jaar plaatsvond, ook nog vertegenwoordigers van duurzame warenhuizen zoals Smile Superstore, Eko2go en Het groene warenhuis.

De rode loper over het grasveld, die dienst deed als catwalk, paste helemaal bij de eco fashion look. Wie komt er met een green winterfair?

zondag 19 september 2010

Komt Edun er bovenop?

Edun, dat in 2005 werd opgericht door Ali Hewson (de vrouw van U2’s Bono), staat op een cruciaal punt in zijn bestaan. Dat kan je in ieder geval concluderen na het zien van de catwalkshow van het ecolabel tijdens de Green Shows van de New York Fashion Week. De collectie voor voorjaar en zomer 2011 is een van de eerste zichtbare resultaten van de investering die Louis Vuitton Moët Henessy deed in het Britse bedrijf.

In 2009 kocht LVMH, dat samen met PPR behoort tot de grootste spelers in de modewereld, een minderheidsaandeel in Edun. Het is waarschijnlijk dat de recente verhuizing van het label naar New York en de aanstelling van een nieuwe creative director (Sharon Weichob van Louis Vuitton) te maken hebben met deze kapitaalinjectie. Eerder dit jaar deden namelijk nog geruchten de ronde dat Edun kampte met financiële problemen.

Bono en Ali Hewson verschenen onlangs in kleding van Edun in een advertentiecampagne voor Louis Vuitton – naar verluid om hun label internationale exposure te geven. Het imago van Edun kan wel een oppepper gebruiken, want de kritiek op het merk nam de laatste tijd sterk toe. Zo zou het ecolabel, dat is opgericht om eerlijke productie in Afrika te bevorderen, steeds meer kleding laten maken in China en nogal eens te laat leveren aan winkels.

De collectie die volgend jaar in de winkel ligt, verdient het zeker om wereldwijd in het zonnetje te worden gezet. Met zijden jurken met lichte prints, klassieke trenchcoats en breisels in koele kleuren biedt Edun de nodige must-haves om naar uit te kijken. En aangezien Ali Hewson heeft beloofd de productie in Afrika uit te breiden, kunnen ook die hard ecofans daar van genieten.

Een langer leven voor je favoriete jeans

Sommige jeans zou je het liefste je hele leven houden. Ze zitten perfect, hebben een kleur blauw waarmee geen enkele worn look kan concurreren, of zijn verbonden met gelukkige herinneringen. Tegenwoordig is een definitief afscheid van je favoriete denim helemaal niet nodig.

Duurzaamheidsvoorvechters hebben allerlei creatieve manieren gevonden om jeans te upcyclen. Zo is het helemaal groen om afgedankte jeans om te toveren in ovenhandschoenen, slippers, tapijten of sieradendoos. Zelfs als je twee linkerhanden hebt, kan je denim een tweede leven gunnen als speelgoed voor hond of kat.

Wie een geliefde spijkerbroek in ere wil herstellen, kan bij heuse denim doctors terecht voor het herstel van gaten, scheuren en slijtageplekken. Is er echt geen redden meer aan, dan biedt Reuse Jeans troost. Dit hippe Californische label hergebruikt jeans tot wel tachtig procent. Afgedankte jeans krijgen zo een tweede leven als spijkerbroek, short of minirok. Zo kan true blue gerust true green genoemd worden.

zaterdag 18 september 2010

Tweedehands boeken worden eersteklas sieraden

Wat moeten we ons voorstellen bij literaire sieraden? Nieuwe versies van de juwelen van romanheldinnen? Bedelarmbanden met miniboeken er aan? Het kan nog gekker. Jeremy Mays maakt sieraden van tweedehands boeken. Door het comprimeren en lamineren van stapeltjes boekbladzijden ontstaan ringen, armbanden, oorbellen en kettingen.

Ieder sieraad van Jeremy Mays’ label Littlefly, dat wordt verkocht in onder andere Japan en Griekenland, is uniek. Op zijn website kan je zien welke exemplaren al zijn verkocht. Goedkoop zijn de robuuste ringen en armbanden niet. Bijzonder is het wel. Kijk alleen al naar de verpakking van de armbanden: een boek.

vrijdag 17 september 2010

Exit gezandstraalde jeans

Destroyed jeans en denim met een versleten look zijn met de regelmaat van de klok in de mode. Ik herinner me nog levendig de jeans met (meestal zelfgemaakte) gaten die in de jaren tachtig op schoolpleinen en in discotheken opdoken. Tegenwoordig maken specialisten zoals Denham the jeansmaker en G-Star de perfecte rafels, slijtageplekken en scheuren voor de (alweer) o zo modieuze worn look.

Jeans zijn berucht om hun milieubelastende productie: de hoeveelheid water, chemicaliën en energie die wordt verbruikt voor het maken van de gemiddelde bootcut of skinny is om treurig van te worden. De huidige vintage style rage maakt de boel er niet beter op. Voor het creëren van een versleten look & feel wordt namelijk vaak een zandstraalmethode gebruikt die gevaarlijk is voor mens en milieu. Tijdens de productie lopen kledingarbeiders het risico te worden blootgesteld aan kristallijn silicium, een verbinding in het zand. Needless to say: dat is niet gezond.

Het goede nieuws is dat Levi’s en H&M, die samen een aanzienlijk deel van de denimmarkt in handen hebben, gezandstraalde jeans binnenkort uit hun assortiment verbannen. De productiemethode is niet veilig genoeg, stellen de kledinggiganten in een gezamenlijk persbericht. Het lijkt op een sterk staaltje greenwashing, want Levi’s en H&M staan bekend als merken die het niet zo nauw nemen met fair trade en gezonde arbeidsomstandigheden. Hopelijk is de aandacht voor de schone productie van jeans de start van echt eerlijke kleding bij H&M, Levi’s en alle andere wereldmerken.

donderdag 16 september 2010

Mode van een tent

Brandweerslangen, PET flessen, nepsuède, rubberbanden. Er lijken weinig materialen die niet gerecycled kunnen worden tot modieuze kleding of accessoires. Tegenwoordig zijn er ook jassen en tassen die gemaakt worden van oude tenten. En natuurlijk zijn de producten van Withintent helemaal regenbestendig.

De Britse Kate Benton merkte in 2009 dat popfestivals een spoor van verweesde tenten achterlaten. Om deze vervuiling tegen te gaan, bedacht ze een kledinglijn die volledig is gemaakt van oude tenten. De materialen worden in Engeland hergebruikt en omgetoverd tot schoudertassen, capes, jacks en (hiep, hiep, hoera!) vlaggetjes.

De collectie van Withintent, die wordt aangeduid als showerproof chic, bestaat uit vrolijk gekleurde kledingstukken die worden verkocht op een wekelijkse markt in Londen en tijdens Britse popfestivals. Helaas kunnen wij dus nog niet genieten van de gerecyclede kleding. Misschien is het tijd dat een Nederlandse ondernemer de tenten van Pinkpop, Lowlands en Parkpop een tweede leven gunt?

woensdag 15 september 2010

Fast fashion versus slow fashion

Voor de gemiddelde retailer is slow fashion een vloek. Consumenten die nauwelijks nieuwe kleding kopen zijn de nachtmerrie van iedere winkelier. Zelfs winkels die het tempo van fast fashion giganten zoals Zara, H&M en New Look niet bijbenen, houden er om begrijpelijke redenen van om met grote regelmaat nieuwe collecties te kunnen verkopen.

Stylingwebsite Indemode schreef onlangs over een manier om slow en fast fashion te verzoenen. Een slimme detaillist doet er goed aan om te investeren in zowel snelle als langzame items, aldus de website. Met een mix van ultrahippe must-haves en tijdloze klassiekers is de winkel makkelijk gevuld, zou je zeggen. Winkeliers moeten wel aan hun klanten uitleggen wat het verschil is tussen beide soorten kleding, benadrukt Indemode. Dat wil zeggen: vertellen dat slow fashion ‘wordt gedreven door ontwerpers die weigeren mee te doen aan de waan van maandelijks nieuwe collecties, door productieprocessen die nu eenmaal tijd kosten (kwaliteit van grondstoffen, kwaliteit van afwerking), of door een voorkeur voor duurzaamheid en maatschappelijke betrokkenheid’.

Opvallend is dat Indemode slow fashion vooral aantrekkelijk vindt vanwege de mogelijkheid om er klanten mee te behagen. ‘Hoogwaardige, duurzame kleding kan immers ook in de buurt gemaakt worden. Daarvoor hoeven we niet naar het Verre Oosten. En als het in de buurt gemaakt wordt, kan het aanbod beter afgestemd worden op de vraag.’ En zo lijkt slow fashion bijna net zo klantgericht als fast fashion

dinsdag 14 september 2010

Wanneer ontdekt Lady Gaga veganistische mode?

Lady Gaga mag dan een stijlicoon en trensetter zijn, de meat dress waarmee ze op het podium verscheen tijdens de 2010 MTV Video Music Awards is moeilijk smaakvol te noemen. De jurk en bijbehorende tas en laarzen waren voorzien van lappen rauw vlees. Not tasty.

Het is onduidelijk hoe een jurk met stukken vlees zich verhoudt tot het nieuwe album van Lady Gaga, dat Born this way gaat heten. De meest prangende kwestie is natuurlijk waarom een ster die bekend staat om haar vooruitstrevende stijlkeuzen het nodig vindt om zichzelf met lappen vlees te behangen. Is het een aanklacht tegen het gebruik van dierlijke materialen in de mode-industrie? Een ironische referentie aan de antibont lobby? Of simpelweg een poging om iets gedurfds en opzienbarends aan te trekken?

Het zou natuurlijk pas echt gedurfd en vooruitstrevend zijn als celebs zoals Lady Gaga zich in duurzame, diervriendelijke kleding zouden gaan vertonen. Met een tas van gerecyclede brandweerslangen, een stola van fake fur, booties van nepsuède (met dank aan Beyond Skin) en een minijurk van tencel is zo’n veganistische outfit zó gekozen. Zijde, wol, leer, bont – waarom zouden we? Ik houd de outfits van Lady Gaga in de gaten…

maandag 13 september 2010

Tien jaar online Vogue is niet erg eco

Style.com, de website van de Amerikaanse Vogue, bestaat dit jaar een decennium. Om dit heugelijke feit te vieren, keek de redactie terug op tien jaar online mode. Enter de onvermijdelijke lijstjes: van ‘de beste tien ontwerpers’ tot ‘de tien momenten die de modewereld schokten’.

De terugblik op tien jaar Style.com, dat vooral geliefd is om de video’s van alle catwalkshows die ertoe doen, levert allerlei moois en memorabels op. Denk aan Christian Louboutin, Balenciaga, Hussein Chalayan, Prada, Lindsay Lohan, Kate Moss, Sarah Jessica Parker, botox, het overlijden van Alexander McQueen, de rijzende ster van Tavi.

Zoals te verwachten is, komt ecomode er bekaaid van af. Stella McCartney komt voorbij in het rijtje designer collaborations vanwege haar collectie voor H&M. De Earth Pledge FutureFashion show uit 2008 figureert in de top tien van memorabele headlines. Dat is een magere score voor de duurzame mode, vooral als je bedenkt dat H&M moeilijk verantwoord te noemen is en de zogenaamd ecologische shows vooral reclame maakten voor Calvin Klein en andere designer brands.

Kortom, het is de hoogste tijd voor een lijstje met de tien beste ecomodemerken, de mooiste groene catwalkshows, de duurzaamste it-bags! Welke website neemt het voortouw?

zondag 12 september 2010

Drie tassen in één is wel zo duurzaam

Altijd al een convertible willen hebben? Dat kan nu milieuvriendelijk. Want de convertible tote van Urban Junket is gemaakt van gerecycled plastic en canvas, en gekleurd met ecologische verfstoffen. De tas kan je transformeren van een eenvoudige handtas in een robuust en eigenwijs exemplaar en zelfs in een charmante dokterstas. Met de bijgeleverde riemen kan je de tas ook nog als schoudertas dragen.

Handig en hip gaan zelden samen, maar Urban Junket is er in geslaagd een echt must-have voor practifashionista’s te maken. De kleuren – blauw, bruin en groen – zijn lekker tijdloos en makkelijk te combineren met zomerse en winterse outfits. En de binnenzijde van de tas is handig ingedeeld met ruimte voor pennen, telefoons etc. Voor de werkende massa is er ook een variant voor laptops, die is voorzien van een schattige portefeuille.

Een deel van de opbrengsten van iedere tas wordt gedoneerd aan Carbonfree.org, dat zorgt voor compensatie van de emissies die tijdens de productie en het transport worden geproduceerd. Het succes van Urban Junket blijkt wel uit het feit dat verschillende kleuren van de convertable tote al zijn uitverkocht. Als je nog steeds twijfelt of deze tas een duurzame investering is, dan helpt de video waarin oprichtster Tracy Dyer laat zien hoe de transformaties in zijn werk gaan.

zaterdag 11 september 2010

Nieuwe hennepkleding voor Sea Shephard

Sea Shephard komt in samenwerking met Hemp Hoodlamb met een nieuwe ecokledinglijn. De collectie wordt feestelijk gelanceerd met een catwalkshow tijdens het evenement A night for the oceans.

A night for the oceans is een fundraiser voor Sea Shephard, een goededoelenorganisatie die zich inzet voor het behoud van het ecosysteem van onze oceanen. Met de olieramp in de Golf van Mexico hebben de actievoerders natuurlijk de handen vol. A night for the oceans, een avond met optredens van onder andere Rutger Hauer, Denvis en Charlie Dee, kan hen daarbij steunen. Daar kan natuurlijk een catwalkshow van de nieuwe kledinglijn van Hemp Hoodlamb x Sea Shephard niet ontbreken.

Het Amsterdamse ecomerk Hemp Hoodlamb maakte al eerder kleding voor Sea Shephard. De collecties kenmerken zich door stoere kledingstukken, zoals een donkerblauwe hoodie van een hennepkatoenmenging.

Sea Shephard verkoopt in haar webshop nog meer verantwoorde mode, zoals biokatoenen shirts van Big Green Factory. Van alle kleding gaat een deel van de opbrengsten naar het werk van de marine wildlife warriors.

vrijdag 10 september 2010

Kenniscentrum voor textielverwerking

In Haaksbergen is Texperium geopend, een nieuw kenniscentrum voor het hergebruik van textiel. Oude uniformen van de KLM worden er omgetoverd tot nieuwe stewardessenaccessoires, jeans krijgen er een nieuw leven als vintage denim, en er wordt gezocht naar manieren om katoen en wol slim te recyclen.

Texperium gaat zich bezighouden met allerlei soorten textiel: niet alleen afgedankte mode-items, maar ook tapijten, huishoudelijk textiel en werkkleding. Er worden jaarlijks duizenden kilo’s kleding in afvalovens verbrand. Het gaat vaak om materialen die nog allerminst versleten zijn en bruikbaar zijn om nieuwe stoffen van het maken. Bovenden neemt de vraag naar stoffen wereldwijd steeds toe.

Een belangrijk knelpunt waar Texperium een oplossing voor moet vinden heeft te maken met de beperkte recyclebaarheid van de huidige kleding. Afgedankt textiel levert nu een mengsel van vezels, garenresten en stukjes doek op. Knopen, ritsen en andere accessoires bemoeilijken het hergebruik. Om deze redenen ontwierp de jonge designer Anna Korshun een schoen die gemaakt is uit één materiaal en geen versieringen of lijm bevat. Daarmee komen de opvallend eenvoudige schoenen dichtbij 100 procent recyclebaarheid. Daar kan Texperium nog wat van leren.

donderdag 9 september 2010

Duurzaam is te duur

De meest recente editie van het jaarlijkse Deloitte-onderzoek naar consumentengedrag in de supermarkt laat zien dat veertig procent van de Nederlanders zelden of nooit duurzame producten koopt. Volgens de respondenten zijn biologisch en fair trade te duur. Bijna de helft van de ondervraagde supermarktbezoekers zegt bereid te zijn meer duurzame producten te willen kopen als er geen of maar een heel klein (vijf procent) prijsverschil zou zijn met vergelijkbare niet-duurzame waar.

Deloitte signaleert dat het percentage consumenten dat in de supermarkt voor de spreekwoordelijke ‘puur en eerlijk’ kiest dit jaar is gedaald ten opzichte van 2009. Het is makkelijk om de economische situatie de schuld te geven van de zuinigheid van de hedendaagse consument. Maar misschien is er ook een ander probleem. Volgens het onderzoek van Deloitte is de populariteit van keurmerken, zoals ‘gezonde keuze’ tanende. Steeds minder consumenten geloven in de onafhankelijkheid van dit keurmerk – en we worden steeds wanhopiger over het woud aan keurmerken in de winkelschappen.

Voor de duurzame modebranche bieden de uitkomsten van de Deloitte-studie onmisbare inzichten. Want ook binnen de kledingsector dreigt een onoverzichtelijk veld aan keurmerken. En de verkoopprijs van schone kleren is echt een aandachtspunt. Vooral zo lang fast fashion ketens zoals H&M, Zara en Nike blijven prijsvechten.

woensdag 8 september 2010

Verantwoorde mode in de media: van misstanden tot good practices

De Volkskrant veroorzaakte recent de nodige opschudding met een reportage over de arbeidsomstandigheden van naaisters in een Indiase textielfabriek. Media-aandacht voor misstanden in de modebranche brengen iets teweeg. In het geval van De Volkskrant leidde de publiciteit tot verontwaardigde reacties van de beschuldigde partijen - C&A ontkende alle aantijgingen - en toezeggingen van kledingconsumenten om naar alternatieven voor unfair trade te zoeken.

Het kan ook anders. Emma Watson bezocht een kledingfabriek in Bangladesh waar het ecolabel People Tree kleding laat produceren. Er zijn lunchpakketjes en schoollessen voor de kinderen van de tweehonderd vrouwen die er werken. En de vrouwen werken er met ambachtelijke methoden, zoals handgedreven weefgetouwen en natuurlijke verfprocedés. People Tree komt dus met een sterk staaltje van positieve berichtgeving.

Emma Watson is een fanatieke ambassadeur van fair trade in de modeindustrie. Ze is model voor People Tree en promoot haar eigen lijn voor het label. De Harry Potter ster, die trouwens ook in campagnes voor het niet zo verantwoorde Louis Vuitton figureerde, is niet betrokken bij de ontwerpen van People Tree. Maar door haar favoriete stukken uit de collecties te kiezen, draagt ze wel bij aan de bekendheid van deze fair fashion. Wie weet wat dat kan gaan betekenen voor C&A, H&M en Nederlandse kledingconsumenten…

dinsdag 7 september 2010

Eerste duurzame stijladviseur

‘Er is nog onvoldoende aandacht voor duurzame mode. De maatschappij zie ik vergroenen: van de algehele weerstand tegen ecokleding en ander ‘geitenwollen sokken gedoe’ van pakweg 10 jaar geleden is weinig meer over. Maar duurzame mode bevindt zich nog steeds in een niche. Het is nog niet vanzelfsprekend om daar in de media aandacht aan te besteden als het over mode gaat.’ Dat zegt Claudia Hulshof, die zich de eerste duurzame stijladviseur in Nederland mag noemen. Met haar kleding-, kleur- en stijladvies laat ze mensen stralen door hun mooiste kanten te accentueren. En ze doet dat met aandacht voor kleding, accessoires en make-up die zijn gemaakt met respect voor mens, milieu en dier.

Mooi en duurzaam gaan goed samen, vertelt Claudia Hulshof, die werd opgeleid door de Body Beautiful-goeroe Carla Mathis. ‘Ik streef naar sustainable style. Als je je bewust wordt van je lichaamssignatuur, je natuurlijke kleur- en vormenspel, je voorkeuren, je manier van bewegen en je stem, kan je gericht voor kleding kiezen die bij je persoonlijkheid past. Op die manier kun je een garderobe opbouwen die jarenlang meegaat, waardoor je minder afhankelijk bent van modetrends en je miskopen kunt vermijden.’

Zo’n zorgvuldig samengestelde kledingcollectie is een eerste stap naar een groene garderobe. De tweede stap bestaat uit het bewust kiezen voor duurzaam gemaakte kleding. ‘Ik vind dat je niet moet willen dat mensen, dieren of het milieu worden misbruikt voor hetgeen jij draagt. Makkelijk is dat niet, maar er zijn wel volop webshops die duurzamere kleding verkopen.’ Claudia let bijvoorbeeld op de duurzaamheid van de materialen, van de productieprocessen en keurmerken voor fair trade.

Duurzaam stijladvies is volgens de oprichtster van Sustainable Style best een uitdaging. ‘Beter voor het milieu is niet per se mooier, interessanter, of vernieuwender wat betreft het ontwerp. Maar eigenlijk gaat dit ook voor de mode waar de bladen volop aandacht aan besteden: nieuwe trends zijn ook niet per se mooier, interessanter of vernieuwender.’

‘Het is jammer dat journalisten groene mode zo vaak negeren’, zegt Claudia, die zich regelmatig verbaast over modereportages die trends, must-haves en merken bespreken zonder daarbij aandacht te besteden aan duurzaamheid. ‘We kunnen niet blijven negeren dat de primaire producent zich voor een schijntje te pleuris werkt. En de mode-industrie is een speler van formaat als het gaat om milieuvervuiling. Om nog maar te zwijgen over het dierenleed dat schuilgaat achter wat mode heet. Maar er zijn ook genoeg esthetische, creatieve en artistieke redenen voor een duurzaamheidbewuste modejournalistiek. Kijk eens wat er gedaan wordt aan groene mode en schrijf er met open vizier over, zou ik zeggen.’

En hoe ziet de kledingkast van een duurzame stijladviseur er uit? ‘Mijn garderobe wordt steeds groener, maar is beslist nog niet helemaal groen. Ik ben iemand die kleding jaren- en jarenlang kan dragen. Ik draag bijvoorbeeld nog schoenen die ik zeventien jaar geleden met mijn toenmalige partner kocht. Schoenen vind ik trouwens wel het lastigste: het is een opgave van jewelste om mooie, comfortabele niet-leren schoenen te vinden. OlsenHaus is leuk en interessant, maar wordt in Nederland nog niet in winkels verkocht. En een schoen wil ik eerst voelen, voordat ik ‘m koop. En bezwijken voor een niet-duurzaam koopje? O, ja, dat komt nog wel eens voor, hoor. Maar wel minder dan vroeger. Ik sta het mezelf ook toe, maak het niet zó zwaar dat ik er geen plezier meer van heb. Grappig genoeg zorgt die houding er voor dat ik steeds minder vaak behoefte heb aan koopjes scoren.’ Voor iedereen onder ons die nog niet zo ver is: Claudia Hulshof geeft op haar weblog gratis adviezen over een groene garderobe en slow fashion.

maandag 6 september 2010

Recordverkoop fair trade – nu nog fashion

De internationale verkoop van fair trade producten heeft een record bereikt. Dat meldde de Fairtrade Labelling Organizations International (FLO) in juli. Consumenten kochten in 2009 wereldwijd voor 3,4 miljard euro aan gecertificeerde eerlijke waar. Dat is een stijging van vijftien procent ten opzichte van een jaar eerder en de hoogste omzet die de branche ooit maakte.

Suiker en cacao boekten volgens FLO het grootste succes. Ook in het jaarverslag van Stichting Max Havelaar, het Nederlandse keurmerk dat onderdeel uitmaakt van FLO, is een flinke groei van fair trade lekkers te zien. Naast suiker en cacao ging het in Nederland ook om ijs, thee en vruchtensappen. In totaal steeg de afzet van de eerlijke consumentenproducten tussen 2008 en 2009 met 43 procent.

Ook wat betreft de eerlijk geproduceerde katoen meldt Max Havelaar positieve cijfers. Zo werden er in 2009 500.000 meer artikelen verkocht dan een jaar eerder. Het keurmerk voerde ook actief campagne op dit vlak, bijvoorbeeld met de organisatie van een ‘Foute Nacht’ in het Amsterdamse Paradiso, de opening van een fair trade hotelkamer en de promotie van de eerste fair trade bruiloft.

Volgens Stichting Max Havelaar kunnen we de komende jaren steeds meer fair trade katoen in de winkels verwachten. Dat is maar goed ook, want nog maar een nipte 40 procent van de Nederlandse huishoudens koopt wel eens eerlijke waar. Aangezien het grootste gedeelte van deze aankopen lijkt te bestaan uit ijsjes en chocoladeletters, heeft de katoenindustrie nog het nodige werk te verzetten voordat onze garderobe een beetje verantwoord wordt.

zondag 5 september 2010

Volkskrant onthult unfair trade van C&A en H&M

De Volkskrant en ontwikkelingsorganisatie SOMO hebben een bezoekje gebracht aan een Indiase fabriek die kleding levert aan H&M en C&A. Ze ontdekten dat de negenduizend textielarbeidsters van KPR Mill hun werk onder slechte omstandigheden moeten uitvoeren. De vrouwen worden gedwongen na werktijd in hostels op het fabrieksterrein te blijven en een deel van hun loon wordt ingehouden bij wijze van bruidsschat. Bovendien krijgt geen enkele werkneemster een arbeidscontract en is contact met de vakbonden verboden.

Opvallend is de stand van een poll op de website van De Volkskrant. Een dag na het verschijnen van het artikel met de onthullingen over de dubieuze praktijken van de Zweedse en Nederlandse modegiganten, zegt tweederde van de bijna 2000 deelnemers aankopen bij H&M en C&A te heroverwegen.

In reactie op de publicatie in De Volkskrant hebben H&M en C&A toegezegd dat ze overwegen productie door KPR Mill stop te zetten. Volgens de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) is dat geen manier om de problematiek op te lossen: de modemerken kunnen zich beter inzetten om de situatie in de fabriek te verbeteren. ‘Eerlijke arbeidsvoorwaarden, het toelaten van vakbonden en goede werkomstandigheden waaronder bewegingsvrijheid en een leefbaar loon zijn factoren waar de arbeidsters uiteindelijk meer baat bij hebben’, aldus SOMO. De stichting publiceert later dit jaar een uitgebreid rapport over misstanden in de textielindustrie in India.

Ondertussen kan het helemaal geen kwaad als Nederlandse consumenten iets bewuster omgaan met hun kledingaankopen. Een ban op H&M en C&A ligt misschien voor de hand, maar er zijn natuurlijk nog talloze andere ketens die zich schuldig maken aan unfair trade. Wat mij betreft fungeert het artikel in De Volkskrant dan ook vooral als wake up call. Het is tijd voor schone kleren in onze high streets!

zaterdag 4 september 2010

Handgemaakt is het nieuwe zwart

Lokale, handgemaakte kleding en accessoires zijn dé nieuwe trend. Dat vindt UK Handmade, een organisatie die zich sterk maakt voor kleine, ambachtelijke modebedrijven in Engeland. Groen mag de afgelopen jaren het nieuwe zwart zijn genoemd, de tijd is rijp voor een grootschalige omarming van handgemaakte goodies, aldus UK Handmade in een persbericht.

Het ligt voor de hand dat een belangenbehartiger van bedrijven en ontwerpers die handgemaakte modeproducten op de markt brengen, handmade uitroept tot het nieuwe zwart. Maar wie dit soort cynisme even opzij zet, zal zien dat de verduurzaming van onze garderobe gebaat is bij een rehabilitatie van handwerk. Handgemaakt en eco gaan heel goed samen.

Het duurzame gebruik van kleding – dat wil zeggen: het voorkomen van onnodig of al te snel afdanken van mode items – wordt namelijk gestimuleerd door handgemaakte producten. Wie een met zorg, aandacht en ambachtelijkheid gemaakt kledingstuk koopt, loopt het risico er voorgoed aan verknocht te raken. Bovendien is de kwaliteit van handgemaakte producten in veel gevallen aanzienlijk beter dan bij de fast fashion modemerken, waardoor ze minder snel gedumpt worden.

Inmiddels heeft UK Handmade de hulp ingeroepen van stylinggoeroe Mary Portas. Zij gaat de organisatie helpen om consumenten duidelijk te maken dat handgemaakte kleding en accessoires een uniek en betaalbaar alternatief zijn voor high street fashion. Als the Queen of shops ons nu ook nog aan het verstand brengt om zuinig met dit soort one of a kind must-haves om te gaan, wordt de wereld daar nog een groener van ook.

vrijdag 3 september 2010

Gebreide graffiti is groen

De Telegraaf schreef onlangs over ‘vrouwelijke graffiti’, breisels die de openbare ruimte moeten opleuken. Urban knitting maakt een heuse opmars in ons land, schrijft de krant. Lantarenpalen, bomen, lampenkappen en trapleuningen worden regelmatig opgefleurd met handmatig gebreide lappen.

Het Utrechtse styling en designbureau Decodel schakelt ouderen in zorgcentra in om de breisels te maken. Die worden tijdens festivals (waaronder Mystery Land), voor reclames en in interieurs tentoongesteld. Decodel maakt ook musten, eigenwijze handgebreide mutsen.

Graffiti met breiwerk is ongetwijfeld milieuvriendelijker en gezelliger dan het spuitwerk dat doorgaans in steegjes en spoortunnels wordt gekliederd. En als de nieuwe rage de modeindustrie inspireert om ambachtelijk, met zorg gemaakt werk te leveren, wordt kleding er misschien ook nog wel groener van. Dat is minstens zo milieuvriendelijk en gezellig als met breilappen verpakte stadsbanken en boombasten.

donderdag 2 september 2010

100 procent groen bestaat niet

Zelfs modemerken die zich als duurzaam en eerlijk profileren, maken volop gebruik van niet-biologische katoen en niet-gecertificeerde fabrieken. Zo was in 2009 niet meer dan zeventig procent van de collecties van Kuyichi van biokatoen en wordt vrijwel alle kleding van Komodo gemaakt in fabrieken waarvan niet bekend is of ze werknemers behoorlijke arbeidsomstandigheden bieden.

Productiebegeleider José Koopmans legde twee jaar geleden al uit hoe het komt dat zelfs de meest welwillende bedrijven er niet in slagen 100 procent schone kleren te maken. Alleen al de milieuaspecten van modeproductie zijn uitermate ingewikkeld. Niet alleen de stof doet er toe, maar ook de verpakking, verf, finishing en garens.

Daarnaast wordt een duurzaam modelabel geconfronteerd met de vraag hoe er zicht kan worden gehouden op de gehele productieketen – van het produceren tot de stof tot het smeren van de machines waarmee de kleding in elkaar wordt gezet. Voor startende bedrijven komt daar een extra probleem bij: gecertificeerde fabrieken leveren vaak geen kleine collecties, waardoor de jonge labels worden gedwongen om uit te wijken naar reguliere stoffenproducenten.

Maar wie weet wordt duurzame productie nog eens een standaard, waardoor verantwoorde merken niet meer zo veel hobbels hoeven nemen...

woensdag 1 september 2010

Vergeet de leren portefeuille

Een leren portemonnee is zo eighties & nineties! Anno 2010 kan niemand meer om de ecologisch verantwoorde portefeuille heen. Deze is goed voor het milieu en handig in gebruik, bewijzen labels zoals Freitag en Dynomighty.

Voor veganisten zijn er volop portemonnees van katoen met metalen beugelsluiting of polyester van gespecialiseerde labels zoals Element en Ecolution. (Deze zijn in Nederland verkrijgbaar bij onder andere Vega-life.nl). Zelf maak ik dagelijks in winkels en bij pinautomaten reclame voor Sativa, want die merknaam staat prominent op mijn grijze portemonnee van hennep.

Naast portefeuilles van natuurlijke materialen zijn er steeds meer gerecyclede producten. Freitag (dat vrachtwagenzeilen hergebruikt) en E&KO (dat afgekeurde brandweerslangen omtovert tot tassen en accessoires met een chique uitstraling) zijn daar de bekendste proponenten van.

Ook Dynomighty is zo’n creatief bedrijf. Dit jonge Amerikaanse merk ontwierp een portemonnee van het plastic waarmee ook koeriersenveloppen zijn gemaakt. Tyvek is namelijk dun, waterafstotend, scheurbestendig, vederlicht en supersterk. Dynomighty maakt er daarom niet alleen portefeuilles maar ook tassen en kofferlabels van.

De Mighty Wallet van Dynomighty is gemaakt uit 25% gerecycled materiaal en is zelf 100% recyclebaar. Vanwege het slimme design kunnen er ogenschijnlijk oneindig veel pasjes, papiertjes en munten in. Ook in andere opzichten is het onverwoestbare accessoire duurzaam, want de prints zijn gemaakt met milieuvriendelijke verf en de verpakking is volledig recyclebaar.

Het extra goede nieuws is dat de meeste verantwoorde portemonnees opvallend betaalbaar zijn: voor vijftien euro heb je al een hip exemplaar bij bijvoorbeeld Ecotrendy.nl. Er is dus geen enkele reden om met die afgezaagde leren portefeuilles te blijven rondlopen.