dinsdag 31 augustus 2010

Little black dress voor het goede doel

Niet minder dan 22 zwarte jurkjes zijn door beroemde modeontwerpers versierd met Swarovski-kristallen. De unieke little black dresses worden geveild voor een goed doel: de Amerikaanse en Franse evenknieën van de Kankerstichting.

Klinkende namen zoals Jean Paul Gaultier, Diane von Furstenberg, Donna Karen, Phillip Lim, Giorgio Armani, Sonia Rykiel en Vivienne Westwood wierpen zich op de bling bling van Swarovski. Om het goede doel te steunen, toverden ze basic zwarte jurkjes om tot stralende blikvangers.

De creaties worden op 20 september bij veilinghuis Phillips de Pury & Company in New York geveild. Voor gewone stervelingen is er een catalogus over de collectie en de goede doelen te koop.

maandag 30 augustus 2010

Langer leven voor jeans

De gemiddelde Nederlander gunt zijn spijkerbroek een lang leven, bleek eerder dit jaar uit onderzoek van Textilia. Het merendeel van de volwassenen heeft de spijkerbroek één tot drie jaar lang in de kledingkast hangen. Volgens het onderzoek is een gat of scheur in de stof de belangrijkste reden om jeans af te danken. Ook als het kledingstuk niet meer goed past, is een groot deel van de jeansdragers pas bereid om er afscheid van te nemen.

De lange levensduur van Nederlandse jeans mag dan als de typisch Hollandse zuinigheid klinken, vanuit het perspectief van duurzaamheid is het langdurig koesteren van kleding prijzenswaardig. Het verlagen van de omloopsnelheid in onze garderobe heeft namelijk een significante invloed op het verduurzamen van de mode-industrie.

De Britse website Ecouterre zette onlangs de beste tips op een rij om je favoriete jeans zo lang mogelijk in goede staat te houden. De adviezen zijn niet altijd revolutionair – denk aan voor de hand liggende tips zoals ‘was kleding niet na één dag dragen’, ‘sla de wasdroger over’ en ‘zet de wasmachine op een lage temperatuur’.

Opvallend is de informatie over het invriezen van jeans – een dagje in de vriezer zou ervoor zorgen dat de typerende blauwe kleur langer behouden blijft. Ook over gespecialiseerd kledingherstel wil je wel even nadenken. Gespecialiseerde kledingherstellers zoals Denim Therapy repareren jeans tot in de meest subtiele details. Daarmee zou zelfs een gat geen reden meer zijn om een broek bij het afval te zetten.

zondag 29 augustus 2010

Liegen is niet groen

Vrouwen liegen massaal over hun shopping sprees, meldde Nu.nl eerder deze maand. De constatering is gebaseerd op een Brits onderzoek onder 3000 vrouwen. Vrouwen vertellen hun man dat ze kleding hebben gekregen, dat het uitverkoop was of dat ze hun verjaardagsgeld hebben gebruikt. Acht op de tien vrouwen verstopt de prijskaartjes van nieuwe aankopen om te verhullen dat ze geshopt hebben.

Waarom doen vrouwen zo geniepig over hun winkelgedrag? Ze schamen zich voor hun uitgaven en vinden stiekem dat ze al genoeg kleding in huis hebben, vermoeden de onderzoekers. Vrouwen liegen gemiddeld één keer per maand over hun kledingaankopen.

Het nieuws over de leugens maakt duidelijk dat een groot deel van de vrouwelijke bevolking op kledinggebied nog wel een beetje meer moreel besef kan gebruiken. Want aan de basis van de leugens ligt kennelijk een flinke koopverslaving – en de dubieuze overtuiging dat mannen hier niets over mogen zeggen omdat ze daarmee het plezier van winkelen verpesten. Maar wie zich bewust is van de milieu-effecten van een alsmaar uitdijende garderobe kan dergelijk gedrag maar moeilijk verantwoorden. Een leugentje om bestwil is vanuit dat perspectief helemaal niet groen.

Meer biologisch voor Tjolk

Sentimentele dertigers en veertigers zullen verheugd zijn dat Tjolk weer in de winkels ligt. Het mierzoete bananendrankje is na vijfentwintig jaar nieuw leven ingeblazen. Tjolk is nu in zes smaken op de markt en geheel natuurlijk en biologisch van samenstelling.

Helaas wordt Tjolk momenteel geteisterd door een terughaalactie, omdat de drankjes aan bederf onderhevig zouden zijn. De t-shirts met de eigenwijze apengezichtjes hebben daar natuurlijk geen last van. Het is alleen jammer dat Tjolk, dat op de website trots het duurzaamheidsbeleid van het bedrijf afficheert, geen shirts van een milieuvriendelijke stof heeft gemaakt. Wat dat betreft mag Tjolk best een beetje méér biologisch.

zaterdag 28 augustus 2010

Nederlandse Kledingbank bestaat vijf jaar

De Kledingbank Limburg viert dit jaar het vijfjarige lustrum. Deze kledingvariant van de Voedselbank was de eerste in Nederland. Inmiddels zijn er in zo’n vijftien andere steden organisaties waar mensen in financiële problemen kleding, ondergoed, schoenen, jassen of sportkleding kunnen krijgen.

Dat er behoefte bestaat aan deze dienstverlening blijkt wel uit het werk van de Limburgse Kledingbank. In 2009 werden daar zo’n 4500 mensen geholpen. De organisatie steunt op de inzet van vrijwilligers: arbeidskrachten die de kleding sorteren en verdelen, en burgers en bedrijven die textiel doneren.

Onder invloed van de recessie zou de Kledingbank het wel eens moeilijk kunnen krijgen. De vraag naar gratis outfits zal waarschijnlijk toenemen, terwijl er door Nederlanders die steeds meer op de centen letten minder kleding wordt gedoneerd. Met dat dilemma hebben ook de Voedselbanken te maken. Dat de Kledingbank in Limburg al een tekort signaleert aan kinderkleding, ondergoed en sokken, voorspelt het ergste...

vrijdag 27 augustus 2010

Biokatoenen tas van H&M mooi staaltje greenwashing

De internationale moderedacties twitteren er al volop over. H&M heeft een schoudertas van biokatoen gelanceerd. En dertig procent van de opbrengsten gaan naar arme kindertjes in India. Shop gerust till you drop!, lijkt de boodschap.

Het is niet de eerste keer dat H&M biokatoenen producten in het assortiment opneemt en ook de samenwerking met Unicef is geen nieuws. Toch juichen we allemaal verheugd over het positieve nieuws van de H&M-burelen.

Toegegeven, de tas mag er zijn. llustratrice Cassandra Rhodin ontwierp de bijzondere print van een model met een luipaard. En de tas is uitgevoerd in het nog altijd hippe (en immer praktische) lichtgrijs.

Toch is het moeilijk om de 'Cassandra Rhodin x H&M voor Unicef' helemaal serieus te nemen. Het is natuurlijk prijzenswaardig dat H&M zich bezighoudt met biokatoen en het verbeteren van de levens van kinderen in het Indiase Tamil Nadu. Maar het zou veel eerlijker zijn als de Zweedse modegigant dit niet beperkte tot incidentele acties.

Bij de productie van de miljoenen kledingstukken die H&M jaarlijks de wereld over jaagt, wordt nauwelijks aandacht besteed aan milieubelasting en sociale omstandigheden. Als het bedrijf dat wel deed, zouden kinderen en volwassenen in India en vele andere katoenproducerende landen heel wat meer geholpen zijn dan met de verkoop van een enkele schoudertas.

donderdag 26 augustus 2010

Regenjas van gerecycled plastic

Space age, plastic fantastic, ecoluxury. Dat zijn termen die meteen in je opkomen als je de regenkleding van Jane Bowler ziet. De naadloze capes zijn gemaakt van gerecycled plastic, waaronder oude douchegordijnen.

De jonge Britse ontwerpster maakte de collectie vanuit haar overtuiging dat gerecyclede producten luxe, innovatief en aantrekkelijk kunnen zijn. Bovendien zouden de bijzondere kledingstukken zó mooi zijn dat de eigenaar ze niet snel wegdoet.

Jane Bowler, die onlangs afstudeerde aan de Royal College of Art, maakt collecties voor heren en dames van alledaagse objecten en oude materialen, zoals rubber. Haar collecties zijn tot nu toe vooral te zien geweest op catwalks en in galeries, maar er zijn beloftes over een diffusion line voor de detailhandel. Met een beetje geluk komt die nog in de winkel voordat de herfstregens weer over ons land losbarsten.

woensdag 25 augustus 2010

Verder kijken dan de dierenriem

Je hoeft geen fanatieke veganist te zijn om te smachten naar een alternatief voor de leren ceintuur. Want riemen zijn ideale accessoires om een outfit mee te pimpen. En als je je dan toch te buiten gaat aan nieuwe aankopen, dan kunnen die maar beter ecologisch verantwoord en diervriendelijk zijn, toch?

Het fijne is dat er volop diervrije riemen te koop zijn, die qua design & fashion absoluut niet onder doen voor de klassieke leren ceintuurs van bijvoorbeeld Louis Vuitton, Tod’s of Burberry. Milieuvriendelijke en fair trade designer bags mogen dan steeds meer ingeburgerd raken, op broekriemengebied valt er ook genoeg te beleven.

Voor liefhebbers van de ultrasmalle riem is de Elvis & Kresse Skinny Stitch dé must-have. Als daarvan niet alleen bruine, maar ook zwarte en blauwe te koop waren, zou ik vast nooit meer naar een riem op zoek hoeven. En het is prettig om te weten dat de helft van de opbrengsten van alle producten van E&KO, die gemaakt worden van afgekeurde brandweerslangen, worden gedoneerd aan de Britse Fire Fighters Charity.

Wie anno 2010 de broekriem graag retro houdt, kan terecht bij Element, die de klassieke katoenen riem in verschillende frisse kleuren op de markt brengt. Dat zijn, net als de simpele ceintuurs van Ethical Wares (die nog geen vijftien euro kosten), nog budgetvriendelijke opties ook.

dinsdag 24 augustus 2010

Overbodige wasbeurten

Als modeconsumenten vergeten we nogal eens dat wassen een belangrijk onderdeel vormt van de milieu-impact van kleding. Zo’n elf procent van de impacts van de textielketen komt op het conto van wassen, berekende CE Delft eerder dit jaar. Veelvuldig wasjes draaien brengt namelijk het nodige energieverbruik met zich mee, wat negatief uitpakt voor klimaatverandering en de uitputting van fossiele grondstoffen.

Het schoenenlabel Maruti heeft onlangs een tamelijk overbodige wasmachinetoepassing gelanceerd. De leren herenschoenen die dit najaar in de winkels liggen, zijn in de wasmachine gereinigd om daarna te worden geborsteld en geolied. Het doel? Een vintage uiterlijk. Door het wasproces krijgen de herenschoenen, die er in bruin, zwart en grijs zijn, een worn look en is geen enkel paar hetzelfde.

Mode mag wat kosten, is mijn sterke overtuiging. Maar het kunstmatig creëren van een vintage uitstraling lijkt me een typisch gevalletje van overbodige luxe. Koop gewoon een paar tweedehandsjes, dat is wel zo goedkoop en duurzaam!

maandag 23 augustus 2010

Winkels vol verantwoorde waar

Wie een winkel vol met de verantwoorde casuals van Kuyichi wil ervaren, zal een flinke reis moeten maken. Naast de outlet store in Bataviastad is er nu ook een winkel in Manchester.

Kuyichi, dat bekend staat als een van de grootste ecolabels ter wereld, bestaat al tien jaar. De tijd lijkt dus rijp voor een heuse retailexpansie. Het is de bedoeling dat dit jaar nog zes winkels worden geopend. Voor 2011 staan concept stores in Nederland en Frankrijk op het programma.

Er zijn weinig Nederlandse eco brands die over een eigen winkel beschikken. Veel labels zijn zelfs alleen maar online te koop. Een hippe winkel vol verantwoorde kleding is in de gemiddelde winkelstraat nog altijd uitzonderlijk – en een verkooppunt met een breed assortiment van één merk mag dan ook gerust een absolute luxe worden genoemd. De prangende vraag is dus: wie treedt in de voetsporen van Kuyichi?

zondag 22 augustus 2010

Een ongeluk komt nooit alleen in Pakistan

De overstromingen in Pakistan verwoesten niet alleen de huizen, gezinnen en levens van de inwoners, maar bedreigen ook de plaatselijke katoenindustrie. Het wassende water heeft grote delen van de katoenplantages vernietigd. Daarmee dreigt de ramp ook desastreuze langetermijn effecten te hebben voor de toch al arme bevolking.

Pakistan is een van de grootste katoenproducenten ter wereld. De textiel is verantwoordelijk voor zestig procent van de export van het land. De recente overstromingen hebben onder andere de provincie Punjab getroffen, waar katoen een van de belangrijkste landbouwproducten is. Als straks blijkt dat het water de katoenvelden heeft beschadigd, zou de katoenproductie voor lange tijd beperkt kunnen blijven – met alle gevolgen van dien voor de werkgelegenheid en inkomsten van de bevolking.

De All Pakistan Textile Mills Association heeft de overheid gevraagd om ervoor te zorgen dat de Europese Unie en de Verenigde Staten de handelsbeperkingen tegen het land opheffen. Dat zou de schade die de watersnood heeft aangericht misschien wat kunnen verzachten.

zaterdag 21 augustus 2010

Moeilijke tijden voor groene mode?

Onlangs vertelde watMooi, de grootste Nederlandse webwinkel voor duurzame mode, over het faillissement van een aantal Nederlandse ecolabels. Het bericht staat haaks op de populaire gedachte dat Nederland steeds groener wordt en dat duurzame kleding zo ontzettend hip is.

De bedrijven die nu over de kop gaan, klagen over banken die niet willen bijspringen, winkels die behoudend inkopen en afnemers die nalaten hun rekeningen te betalen. De vraag is of er niet ook een andere reden is dat groene modemerken het moeilijk hebben – een reden die niet simpelweg met het huidige economische klimaat te maken heeft, maar met een dieperliggend probleem met verantwoorde consumptiegoederen.

Met de discussie over de kiloknaller van C1000 (en de als succesvol bestempelde media-actie van Wakker Dier) in het achterhoofd, kom ik op het volgende theorietje. Lees en huiver.

Jonge idealistische modemerken dreigen tussen wal en schip te vallen. Voor iedereen die gewend is te shoppen bij H&M is fair fashion duur. Een t-shirt van vijf euro kan nu eenmaal niet biologisch en fair trade geproduceerd worden. Voor een verantwoorde top betaal je gerust veertig tot honderd euro. Ook een groot deel van de welwillende groene consumenten zal ophikken tegen de prijs van een Rianne de Witte of Brennels. Bij de kringloopwinkel ben je natuurlijk veel goedkoper uit – en creatievelingen die op de markt stof kopen en er zelf kleding van maken, zijn ook niet gewend aan jurken en rokken van een paar honderd euro.

Zijn merkverslaafden die gewend zijn vele honderden euro’s uit te geven aan schoenen en tassen met het juiste logo dan de gedroomde klanten van de duurzame modelabels? De prijs zal voor deze fashionista’s geen probleem zijn. Voor de prijs van een paar Tod’s koop je moeiteloos vier ballerina's van Simple Shoes. Maar helaas kunnen de kwaliteit, styling en status van het gemiddelde ecobrand (nog) niet concurreren met de Armani’s, Prada’s en Gucci’s van deze wereld.

Als deze theorie klopt, dan zou de markt voor verantwoorde mode op dit moment wel eens behoorlijk beperkt kunnen zijn. Want hoeveel vrouwen met een flink kledingbudget, een bovengemiddeld modebewustijn en een affiniteit met duurzaamheid telt Nederland nu helemaal?

Dat wil niet zeggen dat de toekomst van duurzame mode er somber uitziet. Als ecolabels sterke ontwerpen, perfecte pasvormen en een onberispelijke kwaliteit leveren, kunnen ze makkelijk de concurrentie met de high fashion brands aangaan. Dan raken we vanzelf verslaafd aan de duurzame modelabels.

vrijdag 20 augustus 2010

Ecomode voor een warme planeet

2010 wordt het warmste jaar ooit, meldden media onlangs. En de voorspelling van het NASA Goddard Institute for Space Studies, dat de berekening maakte, is dat de temperaturen de komende jaren alleen nog maar verder zullen stijgen. De vraag of de opwarming van de aarde het gevolg is van menselijk handelen, mag dan nog niet eenduidig beantwoord zijn, het vooruitzicht te moeten wennen aan zomers met onafgebroken hittegolven zal zelfs de meest fanatieke klimaatscepticus achter de oren doen krabben.

De stijgende temperaturen leiden tot nieuwe trends die het milieu er niet beter op maken. Denk aan het toenemende gebruik van ventilatoren, airco’s en oversized vrieskisten. Ook op modegebied is er reden tot klimaatsomberte. Want de ultrazomerse temperaturen vereisen allerlei nieuwe investeringen in de garderobe – en dat staat natuurlijk haaks op het nobele streven tot consuminderen. Vooral in combinatie met de barre weersomstandigheden die ons land ook nog teisteren – denk aan stormen waarbij Nederlandse kampeerders om het leven komen – lijkt de kledingkast onder invloed van de klimaatveranderingen gestaag uit te dijen.

Ik heb mijn garderobe deze zomer bijvoorbeeld fors moeten uitbreiden met outfits die geschikt zijn om ondanks tropische temperaturen fris in de trein of op kantoor te verschijnen. Gelukkig zijn er volop mouwloze tops, strandjurkjes, linnen pantalons, luchtige tunieken en toonbare teenslippertjes van biologische en fair trade makelij. Als de opwarming van de aarde doorzet, kunnen die nog jarenlang mee. En dat is dan uiteindelijk toch best duurzaam.

donderdag 19 augustus 2010

Een beter milieu begint bij je tas

Slow fashion mag de gemiddelde fashionista als een mission impossible in de oren klinken, het hoeft niet ultracomplex te zijn. Modeblog Fashionista.com gaf onlangs een top vijf van de beste designer bags om in te investeren. Het idee is dat je door een slimme keuze te maken een tas kunt kopen waarmee je vele seizoenen vooruit kunt en waarmee je ondanks allerlei nieuwe trends en it-bags jarenlang intens tevreden kunt zijn.

In het lijstje van Fashionista.com figureren bekende (en tamelijk onbetaalbare) merken zoals Chanel, Louis Vuitton en Mulberry. De enige instant classic is van Proenza Schouler.

Toch zouden ook recente creaties van verantwoorde modelabels tijdloze klassiekers genoemd mogen worden. Wie zou er snel uitgekeken zijn op de sportieve tassen van Simple Shoes, of de Falabella van Stella McCartney (die zo handig in allerlei kleuren verkrijgbaar is)? Ik daag alle fashionista’s met duurzaamheidsbesef uit om een top vijf te bedenken met de mooiste verantwoorde tassen!

woensdag 18 augustus 2010

Nederlandse brandnetels gaan naar het buitenland

Terwijl de economische crisis nog volop voortraast, is er goed nieuws uit ecomodeland te melden. Het Nederlandse Brennels, dat kleding maakt van brandnetels die in de Noordoostpolder worden verbouwd, gaat internationaal. In 2012 moet de milieuvriendelijke kleding in verschillende Europese landen in de winkel hangen, meldt de Flevopost.

Volgens Brennels is er veel vraag naar stof van de prikkende planten. Zelfs vanuit Canada is interesse getoond. Tot nu toe verkocht Brennels de zelfontworpen kleding van lokaal verbouwde brandnetels vooral in Nederland. De eerste stappen naar internationaal modesucces werden eerder dit jaar gezet, toen G-Star een minicollectie met brandneteljeans voor heren lanceerde.

Maar is het niet jammer dat kleding van Brennels straks wel in winkels in het buitenland hangt, terwijl we hier alleen online en in Kraggenburg kunnen kopen? De winkel van Brennels in Arnhem sloot eerder dit jaar de deuren.

dinsdag 17 augustus 2010

Vintage met mos

Wat krijg je als je een klokkenmakersflesje vult met wat houtskool en mos? Een ultraduurzaam sieraad! De Amerikaanse Erica Weiner, die bekend staat om haar vintage jewelry, bedacht het. De glazen buisjes zijn afgesloten met een kurkje, voorzien van een etiket en bevestigd aan een tweedehands koperen ketting.

De zogenoemde terrarium necklace is verkrijgbaar met drie verschillende soorten mos. Het is wel de bedoeling dat de drager het plantje in leven houdt: regelmatig luchten en een drupje water sprenkelen dus. Fashionista’s zonder groene vingers hoeven niet te wanhopen, want de mos is natuurlijk vervangbaar. Met een pincet plaats je gewoon een nieuw stukje mos in je sieraad.

Het is makkelijk om lacherig te doen over de gerecyclede sieraden van Erica Weiner. Wie zit er te wachten op een ketting met een stukje meteoriet uit Argentinië, of met ‘magische’ kristallen? Maar de vintage collectie van de Amerikaanse creatieveling, die sinds 2005 sieraden verkoopt, is in Amerika een enorm succes. En een beetje gekkigheid is in de doodserieuze wereld van duurzaamheid toch mooi meegenomen?

maandag 16 augustus 2010

Fair fashion uit vreemde streken

Outdoorlabel Napapijri maakte onlangs bekend deze winter met een ecolijn te komen. Niet minder dan acht items in de nieuwe collectie, die natuurlijk vooral bestaat uit kleding voor wintersport en andere sportieve activiteiten, zijn gemaakt van gerecycled polyester. Een minicollectie met een vleugje eco lijkt me een hele prestatie voor een merk dat in het verleden bekend stond om zijn winterlooks vol bont. Maar het is twijfelachtig of de wereld nu dramatisch duurzamer wordt van dit soort - excusez le mot - gerommel in de marge.

Een ander sportmerk dat de bel van maatschappelijk verantwoord ondernemen heeft horen luiden, is het Nederlandse Brunotti. De speciale smeerteams van KWF Kankerbestrijding die deze zomer stranden, festivals en terrassen in ons land afstruinen om zonverbranding onder jongeren tegen te gaan, zijn namelijk gehuld in kleding van het surfmerk. Brunotti steunt Fight cancer, kopte het persbericht van het label trots. Of zullen we het maar gewoon een aardige reclamestunt noemen?

Minder ruimte voor cynisme is er bij de recente handtekeningenactie van CNV Internationaal, die zich richt tot de Nederlandse delegatie die in september deelneemt de vergadering van de Verenigde Naties over armoedebestrijding en millenniumdoelen. De CNV roept de delegatie op om te laten zien dat eerlijke handel en productie – onder andere in de kledingindustrie – een belangrijke voorwaarde zijn voor armoedebestrijding. Met de handtekeningenactie wil de vakbond de afgevaardigden onder druk zetten om in eerlijke outfits bij de vergadering te verschijnen. Dat klinkt als een ambitieus initiatief. Maar er zijn vast wel wat kledingmerken die het willen steunen…

zondag 15 augustus 2010

Bloeddiamanten op t-shirt

De rechtszaak tegen de Liberiaanse ex-president Charles Taylor is nog niet ten einde, of er is al een t-shirt over verschenen. Aanleiding voor dit stukje actiemode is natuurlijk de controverse rond de bloeddiamanten die Naomi Campbell van de dictator zou hebben gekregen. De Amerikaanse ontwerper Christopher Lee Sauvé lanceerde onlangs een t-shirt met de tekst Diamonds are forever en een afbeelding van Naomi Campbell.

Christopher Lee Sauvé is bekend als een t-shirtmaker die de pijlen richt op de insiders in de modeindustrie. Hij werd vooral bekend met zijn t-shirt 'Save Anna', waarop de hoofdredactrice van de Amerikaanse Vogue staat afgebeeld.

De t-shirts van Christopher Lee Sauvé, die online te bestellen zijn, worden in kleine oplagen gemaakt. Je kunt ook een t-shirt customizen: dan kies je simpelweg een print, en die wordt op een American Apparel shirt gedrukt en bij je afgeleverd.

Christopher Lee Sauvé laat zich naar eigen zeggen het liefst inspireren door de modeindustrie. Onlangs ontketende hij in de Verenigde Staten nog een klein schandaal met een t-shirt waarop hij de draak steekt met Terry Richardson, een modefotograaf die verdacht wordt van seks met minderjarigen. Aangezien de huidige modewereld volop sweatshops, milieubelastende stofbewerking en dieronvriendelijke wolproductie kent, lijkt er inspiratie genoeg voor een serie t-shirts met opdrukken over schone, eerlijke kleding. Ik houd de webshop van CSL nauwlettend in de gaten…

zaterdag 14 augustus 2010

Britse modemerken onder vuur vanwege sweatshops

De Britse krant The Observer onthulde onlangs dat Indiase fabrieken die kleding maken voor Gap, Marks & Spencer en Next hun werknemers uitbuiten. De mannen en vrouwen in de fabrieken vertelden de krant over werkdagen van zestien uur, werkweken van zeven dagen en een salaris van zo’n 30 eurocent per uur.

De journalisten van The Observer wisten talloze schrijnende verhalen op te tekenen. Werknemers worden verplicht tot overwerk van soms wel acht uur per dag – en krijgen daar de helft van het plaatselijke minimumloon voor. Ondertussen zwerven kinderen van acht jaar over straat, omdat hun ouders in de fabriek werken en niet op ze kunnen passen. Veel kinderen gaan bovendien niet naar school, omdat hun ouders dat niet kunnen betalen.

De Britse winkelketens hebben aangekondigd maatregelen te nemen in de fabrieken die hun kleding leveren. Zo zou M&S al extra controles hebben uitgevoerd om na te gaan of de fabriek werknemers te veel overuren laat maken.

Ondertussen beweert een van de onderzochte fabrieken in The Observer dat wraakzuchtige werknemers er niet voor terugdeinzen valse beschuldigingen te uiten aan het adres van hun werkgever. De strijd tegen sweatshops lijkt dus zeker nog niet ten einde.

vrijdag 13 augustus 2010

Vergeet Milaan, hier komt Overvecht

Slow fashion mag dan een Engelse uitvinding zijn, in Utrecht weten ze er ook wel raad mee. Het jonge ecolabel I-did, dat wordt gemaakt in een onopvallend flatgebouw in een woonwijk in Overvecht, draait helemaal om slow fashion. ‘Wij doen niet aan collecties, we ruimen geen items op na een seizoen’, vertelt Mireille Geijsen, die het bedrijf oprichtte. ‘De kleding die we hebben gemaakt, blijft gewoon in de webshop te koop. Je kunt dus in de zomer nog een lekker dik gebreid vest krijgen – ideaal als je gaat kamperen en tijdens een kille zomeravond even iets warms wilt aantrekken.’

Slow fashion betekent ook dat we speciale aandacht en tijd besteden aan de productie en dat we oude ambachten in ere herstellen. Bijvoorbeeld door borduursels in kleding te verwerken.’ De kleding wordt ontworpen door Marion Poortvliet, directeur van de Stichting I-did, en in het Utrechtse atelier met de hand gemaakt door allochtone vrouwen. Dat levert unieke, fashionable kledingstukken op, die online verkocht worden in zeer kleine oplagen – denk aan een zijden jurk in een oplage van twaalf stuks of een suavebroek waarvan er maar twintig zijn.

‘Er zijn wel eens mensen die zeggen: jullie zijn wel aan de prijs, met 169 euro voor een rok. Maar dan heb je een rok die in een oplage van twintig stuks is gemaakt, van stof van een Italiaans modehuis, door vrouwen die er een normaal Nederlands loon voor krijgen.’ Bovendien kan de prijs volgens Mireille Geijsen bijdragen aan een duurzaam gebruik. ‘Je gaat duurzamer om met kleding die duurder is. Een t-shirt van vijf euro gooi je gewoon weg als je er op uitgekeken bent. Als je er meer voor hebt betaald, laat je het wel een jaartje in de kast liggen.’

I-did vindt het niet meer dan normaal dat modelabels zo duurzaam mogelijk werken. Zo gebruikt I-did als het even kan biologische stoffen en worden er verder restanten ingekocht bij Europese fabrieken. ‘Duurzaamheid speelt altijd een rol in onze keuze voor stoffen: we gaan niet op zoek naar materialen in kleuren die in de mode zijn. We maken eigenlijk gewoon wat we mooi vinden en wat we zelf zouden willen dragen.’

donderdag 12 augustus 2010

Goededoelenschoen valt in de prijzen

De hoofdprijs kunnen ze niet meer winnen, maar de eervolle vermelding neemt niemand ze meer af. De goededoelenschoen van !SYOU heeft een speciale vermelding gekregen van de jury van de prestigieuze Toon van Tuijl Designprijs.

De jury van de Toon van Tuijl Designprijs, die op 23 oktober wordt uitgereikt bij de start van de Dutch Design Week in Eindhoven, beoordeelde vijftig projecten op design en maatschappelijke impact. Een palmhouten mand, een wegwerpservies van boombladeren en door Chinese boerinnen gehaakt speelgoed (van respectievelijk Piet Hein Eek, Hampi en Anne-Claire Petit) maken kans op de hoofdprijs. De co-created sneaker van !SYOU krijgt in ieder geval een speciale vermelding.

De sneakers van !SYOU zijn gemaakt van onder andere biokatoen en gerecyclede plastic zakjes. Dat is al behoorlijk duurzaam, maar de schoenen zijn ook nog eens bijzonder fair trade. De sneakers zijn tot stand gekomen met behulp van lokale talenten die het team van !SYOU aantrof in het West-Afrikaanse land Burkina Faso: zij bedachten de schoen, fotografeerden de collectie en schreven er een blog over.

De sneakers van !SYOU, die in dames- en herenvarianten beschikbaar zijn, worden gemaakt in Portugal en zijn op dit moment alleen in Nederland te koop. Een deel van de verkoopopbrengsten wordt via Butterfly Works teruggeïnvesteerd in Burkina Faso. Voor nog geen 150 euro heb je de eerste co-created sneaker ter wereld al in huis.

woensdag 11 augustus 2010

PETA tegen Uggs

In Australië pleit dierenrechtenorganisatie PETA voor een ban op de Uggs. De Australische deelneemster aan de Miss Universe-verkiezing is namelijk van plan de schaapswollen laarzen te dragen tijdens de finale van de schoonheidswedstrijd, die op 23 augustus plaatsvindt in Las Vegas.

Volgens PETA, dat zich wereldwijd inzet voor dierenwelzijn, gaat de productie van Uggs gepaard met onnodig dierenleed. De schapen die de wol leveren voor de populaire Australische laarzen zouden via een omstreden methode worden behandeld tegen maden. Dat de mooiste vrouw van Australië Uggs draagt als ze haar land vertegenwoordigt bij de Miss Universe-verkiezing, vindt de PETA dan ook niet ethisch verantwoord.

De PETA is er in geslaagd een wereldwijde mediahype te creëren rond de Miss Universe-verkiezing. Dat zal de beschaafde behandeling van schapen misschien wel ten goede komen. Maar natuurlijk is de campagne tegen Uggs een tikje willekeurig.

Zou de Miss uit Rusland onder druk worden gezet om geen bont te dragen tijdens haar publieke optredens? Is de productie van wol met het Woolmark-keurmerk wel zo diervriendelijk? En hoeveel dieronvriendelijke kleding hebben wij zelf (vaak zonder dat we ons er bewust van zijn) in de kledingkast hangen – van een leren tas tot wollen pencil skirt? Wat dat betreft is er nog werk genoeg voor People for the Ethical Treatment of Animals…

dinsdag 10 augustus 2010

Welke shopping personality is duurzaam verantwoord?

Ben jij ondanks de recessie gewoon lekker aan het winkelen en maak je je geen zorgen over schulden? Of vind je winkelen een noodzakelijk kwaad en spendeer je never nooit meer dan je budget toelaat? Een Amerikaans marketingbedrijf maakte onlangs een analyse van het winkelgedrag van de hedendaagse Amerikaanse vrouw en kwam met vijf winkelpersoonlijkheden op de proppen.

Aan de ene kant van het spectrum staat de vrolijke shopaholic, die ondanks een beperkt inkomen veel aankopen doet (lang leven smart shopping en de eeuwige prijsvechters). Aan de andere kant bevindt zich de spreekwoordelijke Chic Chic Charlotte, die een hoog inkomen verdient en ervan geniet dure labels te kopen.

In de Amerikaanse media zijn de vijf shopping personalities wel beschreven als hilarisch. Hoewel typetjes zoals Bubble Barbie en Miserable Mona karikaturen zijn, kunnen veel vrouwen zich er in herkennen. Alle (online) winkels afstruinen voor dat perfecte koopje? Een guilt trip na de impulsaankoop van een veel te dure designer bag? Wie heeft die ervaringen niet?

Opvallend is dat de typologie van WSL Strategic Retail geen aandacht besteedt aan vrouwen die bewust met winkelen omgaan. Voorstanders van vintage, slow fashion of kledingruilfeesten zullen zich niet snel herkennen in de winkelgewoonten van I’ll Pass Patty of Shop-a-lot Sue.

Zijn er geen groene consumenten in de Verenigde Staten? Of zijn het er nog zo weinig dat ze geen eigen categorie in de trendstudie verdienen? Misschien kan een Nederlands marktonderzoeksbureau dat eens uitzoeken. Wie weet hebben we dan wel een wereldprimeur met Groene Gerda’s of Winkelverslaafde Wilma’s.

maandag 9 augustus 2010

Daryl van Wouw voor goed goed

Vorige maand werd bekend dat Daryl van Wouw een jurk gaat ontwerpen voor Ford. De couture is niet bedoeld voor vrouwelijke bestuurders van een Ka, maar voor de auto zelf. De car dress is uitgebracht in een beperkte oplage en wordt weggegeven aan kopers van de Ford Ka Couture. Om het allemaal wat modieuzer te maken ontwierp Daryl van Wouw ook een it bag voor autobezitters, waarvan er 250 beschikbaar zijn.

Het nieuws van de samenwerking tussen Ford en Daryl van Wouw komt als een verrassing voor iedereen die de goede daden van de man-met-de-hoofdtelefoon heeft gevolgd. Zo lanceerde Van Wouw vorig jaar een ecologisch verantwoorde shopper, de Deebag. En twee jaar geleden ontwierp Daryl samen met Ilja Visser de eerste collectie voor Dutchypuppy, de organisatie die optreedt tegen mishandeling van honden.

Wie met de aankoop van een Daryl van Wouw een goed doel wil steunen, kan bij Oneman een t-shirt kopen. Het kost 25 euro en daarmee help je mee in de strijd tegen vrouwenhandel, aids, kindermishandeling en andere wereldproblemen. Laten we die Ford Ka maar gewoon snel vergeten…

zondag 8 augustus 2010

Ecomode in Project Runway

De Amerikaanse serie Project Runway heeft dit seizoen een opvallende deelnemer: ontwerpster Gretchen Jones van het ecolabel MothLove. In de eerste opdracht uit de serie, die in de Verenigde Staten alweer voor het achtste seizoen op tv verschijnt, maakte Gretchen indruk door een sexy zwart jurkje te fabriceren van een tweedehands kledingstuk.

Dat Gretchen deze eerste opdracht van Project Runway won, zal fans van hiphonest fashion verheugen. MothLove brengt duurzame, tijdloze collecties in een minimalistische sexy stijl op de markt. Wie weet wordt het merk door de gratis PR die deelname aan Project Runway oplevert straks wel wereldberoemd – en ook in Nederland verkrijgbaar.

En het zou natuurlijk écht mooi zijn als we straks bij Project Catwalk of Stylist van de sterren ook groene deelnemers voorbij zien komen. Tot die tijd is er gelukkig de webshop van MothLove.

Vogue Italia fotografeert olieramp

Er is een heuse controverse ontstaan over de foto’s die Steven Meisel maakte voor het septembernummer van de Italiaanse Vogue. In de spread van 24 pagina’s ligt fotomodel Kirsten McMenamy in (ogenschijnlijk) met olie doorweekte outfits op een donker strand. In sommige beelden zijn zelfs met olie besmeurde veren te zien. Iedereen is het er over eens dat Meisel openlijk refereert aan de olieramp in de Golf van Mexico. Waar de meningen over uiteen lopen, is of dit smakeloos is of juist geniaal.

Is het een ziekelijke verheerlijking van een tragisch ongeval? Of zijn de beelden 'poignant and intense', zoals een Amerikaanse website schreef? De redactie van de Italiaanse Vogue heeft nog niet gereageerd op vragen van de pers over de bedoeling van de shoot. Maar de verkoopcijfers van het septembernummer zullen ongetwijfeld dramatisch stijgen.

Een opmerkelijk en positief detail is dat een sieraad dat op verschillende foto’s te zien is – een ketting die geïnspireerd is op de vormen van zeewier – een verantwoord accessoire is. Het is een product van My Sister’s Art en is gemaakt van gerecyclede materialen die afkomstig zijn uit de Golf van Mexico. Zo doet Vogue toch zeker een beetje een goede daad voor deze wereld...

zaterdag 7 augustus 2010

Ultieme little black dress is groen

We kennen kledingruilparty’s en draaien onze hand niet om voor het pimpen van tweedehandjes. Maar over duurzaam verantwoorde verkleedpartijtjes heb ik nog niemand in Nederland gehoord.

In New York organiseerde vintage shop Cobblestones onlangs een verkleedwedstrijd voor fashionista’s. De opdracht: combineer een little black dress met de beste tweedehands accessoires tot een ultrahippe outfit.

De wedstrijd was zeker groen te noemen. Natuurlijk zijn vintage accessoires een duurzame investering in de garderobe. Maar extra bijzonder was het basisstuk dat alle deelnemers aan de verkleedwedstrijd aan het lijf hadden. Dat was namelijk de little black dress waarin Sheena Matheiken een jaar lang gekleed ging in het kader van The Uniform Project. De ontwerpster van de goededoelenjurk – waarmee Sheena aandacht vroeg voor arme kinderen in India – is de modegoeroe Eliza Starbuck, die bekend staat om haar betrokkenheid bij sustainable & slow fashion.

Het duurzame zwarte jurkje van Eliza Starbuck is nu ook online te koop. Goedkoop is het niet, maar dan heb je wel een groene little black dress waar je lange tijd alle kanten mee op kunt.

vrijdag 6 augustus 2010

Bewuster met mode

Nederlanders leven naar eigen zeggen steeds bewuster. We geven anno 2010 vaker aan goede doelen en kopen meer biologische, milieuvriendelijke producten, blijkt uit het jaarlijkse trendonderzoek van merkadviesbureau BrandAsset. Verantwoorde merken zoals Zonnatura, Ben & Jerry’s en Rituals scoren dan ook goed in de top duizend van sterkste merken van 2010.

Voor recessionista’s zal het geen verrassing zijn dat de groeiende populariteit van goede doelen ten koste gaat van het enthousiasme voor luxe merken. Luxelabels zoals DKNY, Cartier en Armani hebben volgens de Brand Asset Valuator het afgelopen jaar aan merkkracht verloren. Tegelijkertijd geeft een dalend aantal Nederlanders aan het belangrijk te vinden om op de hoogte te blijven van mode. Deze attitude komt onder andere tot uiting in de teleurstellende scores voor fast fashion labels zoals Zara, Mango en Replay.

De uitkomsten van de Brand Asset Valuator lijken goed nieuws voor jonge ecolabels. Hoewel ik geen enkel duurzaam modemerk in de top duizend van sterkste merken heb kunnen ontdekken, zou dat volgend jaar wel eens anders kunnen zijn. Want als verantwoorde merken aan merkkracht winnen, profiteren de makers van schone kleren daar uiteindelijk ook van. En de afnemende interesse van Nederlandse consumenten in luxemerken en high fashion brands, opent de weg naar een grootschalige omarming van slow fashion.

woensdag 4 augustus 2010

Iedereen kan ecomode maken

Bob Ross beweert dat iedereen kan schilderen en nu lijkt het erop dat iedereen ook ecomode kan maken. Zelfgefrunnikte vriendschapsbandjes zijn namelijk – weer eens – in de mode. En dat betekent dat mensen met twee linkerhanden (zoals ikzelf) eindelijk zelf een fashion item in elkaar kunnen sleutelen.

Het mooie aan de hernieuwde hipheid van vriendschapsarmbandjes is dat de zomerse accessoires gerust duurzaam genoemd mogen worden. Want wat is er meer milieuverantwoord dan een eigenhandig gemaakt sieraad van simpel ecokatoen?

Toegegeven, anno 2010 zijn vriendschapsarmbandjes het stadium van slordig geknoopte sliertjes ver voorbij. Trendy labels verwerken steentjes, kralen, metaal en zelfs zilveren en gouden schakels in de armbandjes. De prijzen zijn er dan ook naar: een armband met zilveren details van Alyssa Norton of Aurelie Bidermann kost al snel 200 euro. Dat zijn duidelijk must-haves voor fashionista’s met héle goede vrienden.

dinsdag 3 augustus 2010

Bamboe in de ban?

Critici wijzen er op dat het gebruik van bamboe voor kleding geen zegen voor het milieu is. Zo zou de reuzenpanda een hongersnood boven het hoofd hangen als bamboe steeds meer gebruikt wordt als grondstof van onze kleding. De discussie over deze netelige kwestie lijkt overdreven: het troeteldier van het WNF eet namelijk andere bamboesoorten dan de stengels die voor het maken van stoffen worden gebruikt.

Ingewikkelder is de problematiek rond de milieueffecten van de productie van bamboe kledingmaterialen, die onlangs door Ecouterre aan de orde werd gesteld. Volgens het blog wordt bij het maken van stof uit bamboe een viscoseproces toegepast dat gepaard gaat met grote hoeveelheden chemicaliën. Die chemicaliën zijn zo gevaarlijk dat ze gezondheidsrisico’s opleveren voor fabrieksarbeiders en leiden tot vervuiling via afvalwater en emissies uit de fabrieken.

Het intensief bewerken van bamboe lijkt onvermijdelijk in de kledingproductie: zoals verwacht kan worden, zijn bamboestoffen anders te stijf en hard om in kleding gebruikt te worden. Volgens ecolabel Patagonia, dat al jarenlang experimenteert met milieuvriendelijke materialen maar zich nog nooit aan bamboe waagde, zijn hennep of gerecycled polyester dan ook veel duurzamere materialen.

Zoals in veel duurzaamheidskwesties lijkt ook hier sprake van gradaties. Bamboe mag dan een milieuonvriendelijk productieproces vereisen, de impact van katoen of jeans is nog altijd ernstiger als je kijkt naar het gebruik van water, bestrijdingsmiddelen en chemicaliën. Wat dat betreft is er echt nog geen reden om bamboe en masse in de ban te doen.

maandag 2 augustus 2010

Ontwikkelt Nike een sociaal gezicht?

Nike betaalt 1,5 miljoen dollar compensatie aan kledingbedrijven in Honduras, meldde de Latin American Herald Tribune onlangs. Het gaat om een schadevergoeding aan 1800 werknemers van twee fabrieken die in 2009 werden gesloten.

Activisten en mensenrechtenorganisaties reageren verheugd op het besluit, dat Nike nam in reactie op campagnes van vakbonden in Honduras en Amerikaanse universiteiten. Zij brachten de arbeidsomstandigheden in twee fabrieken onder de aandacht van universiteiten. Nike liet in de fabrieken sportkleding maken met de logo’s van de universiteiten. Na de campagnes van onder meer United Students against sweatshops beëindigden de universiteiten hun contracten met Nike. De fabrieken sloten vervolgens de deuren – en zetten werknemers zonder ontslagvergoeding of ziekteverzekering op straat.

Volgens de Herald is het de eerste keer dat een multinational namens een fabriek volledige compensatie betaalt aan werknemers. Toch lijkt er geen reden tot al te grote vreugde over het sociale gezicht van Nike. Het grootste sportkledinglabel ter wereld scoort een magere 6 punten (van 17) in Rankabrand.com. Daarmee staat de Amerikaanse gigant nog achter Reebok en Puma. Maar wie weet kan Nike de score verbeteren door zich vaker te bekommeren om het lot van werknemers van zijn producenten…

zondag 1 augustus 2010

Bas Kosters voor het goede doel

Claes Iversen is een goededoelenheld. Met zijn werk voor The Red Rail en Mode met een missie geeft de van oorsprong Deense ontwerper Nederlandse mode een socialer gezicht. Want de creaties die hij voor deze organisaties ontwerpt, komen ten goede aan respectievelijk bloedbanken en de dagbesteding van vrouwen met psychiatrische of verslavingsproblemen.

Het lijkt er nu op dat Iversen een serieuze concurrent heeft. De ontwerper die lang bekend stond als het enfant terrible van de Nederlandse mode, Bas Kosters, heeft zich namelijk ingezet voor Dutchypuppy. Tijdens de Modefabriek in juli toverde hij zeven paar schoenen van het jonge Nederlandse schoenenlabel Rehab om tot one of a kind kunstwerkjes. Een veiling leverde in totaal 2500 euro op, die wordt geschonken aan Dutchypuppy, een Nederlandse organisatie die zich wereldwijd inzet voor het welzijn van (zwerf)honden.

Eerder dit jaar ontwierp Bas Kosters al een tas voor Hippas.nl, waarvan de opbrengsten worden geschonken aan een goed doel. De shoppers, waarvan er maar honderd zijn gemaakt, kosten honderd euro en zijn exclusief te koop via Hippas.nl.

Het allermooiste is misschien nog wel dat Kosters in een groot deel van zijn reguliere collecties gebruik maakt van tweedehands kleding en vintage materialen. Daarmee maakt hij de Nederlandse mode niet alleen socialer maar ook nog eens groener.