Waarom zouden pasvorm en fashion vijanden zijn? Dat vraagt badmodelabel Freya zich af in het persbericht over de nieuwe zomercollectie. Anno 2010 is de bikini namelijk voorzien van fleurige prints én de broodnodige stevige ondersteuning. (Volgens Freya is een goede pasvorm vooral een issue ‘voor de grotere cupmaten’, maar één zomermiddag aan de Loosdrechtse plassen heeft mij ervan overtuigd dat ook de maatjes A tot en met C er baat bij hebben).
Het dilemma tussen draagbaar en modieus wordt in deze tijden van practifashion natuurlijk steeds vaker opgelost. De tuniek, harembroek en Birkenstocks zijn boegbeelden van het credo dat mode vooral lekker moet zitten.
Noem me fanatiek, maar ik vraag me dan meteen af: ziet de toekomst van het dilemma tussen moreel & modieus er even rooskleurig uit? Want de pleitbezorgers van duurzame mode mogen dan voortdurend roepen dat groen het nieuwe zwart is, het aanbod aan ‘foute’ goede kleding lijkt er niet minder om. Denk: sokken van hennep die zo dik en stug zijn dat ze alleen in klompen kunnen passen, jute tassen die nog onmodieuzer zijn dan hun linnen voorgangers en vormeloze hemdjes die zelfs bij 30 graden Celsius een fashion no-no zijn.
Ik vind de onmodieuze ecokleding een goed excuus om me af en toe helemaal te buiten te gaan aan een nieuwe voorraad Hugo Boss, Armani of Tod’s. Wisten verantwoorde modelabels maar zo’n flatteuze, elegante pasvorm te creëren, verzucht ik dan inwendig. Natuurlijk steekt uiteindelijk toch het morele dilemma de kop op, want hoe kan je genieten van mode waarvan je weet dat er (hoogstwaarschijnlijk) mens- of dierenleed achter schuilt? Als een lingerielabel daar nu eens een antwoord op had…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten