'To die for'. Dat is de titel van een nieuw boek van de Britse modejournaliste Lucy Siegle. Haar boodschap is simpel: we kopen steeds meer kleding van goedkope makelij – en dat is desastreus voor onze planeet.
Uit cijfers blijkt dat de gemiddelde Britse vrouw nu vier keer zoveel kleding koopt als dertig jaar geleden. Gemiddeld geeft ze jaarlijks 625 pond uit aan mode. Omdat kleding steeds goedkoper is geworden, komt dat neer op de aankoop van 28 kilo aan textiel per jaar. En dat betekent de vorming van een enorme afvalberg, want het grootste deel van de goedkope masaasmode wordt voortijdig afgedankt.
Siegle richt haar pijlen ook op de mensen die fast fashion mogelijk maken: de meer dan 40 miljoen fabriekswerknemers en 30 miljoen textielarbeiders in lagelonenlanden die onze kleding in elkaar zetten. Zij werken tegen erbarmelijke lonen en onder hoge tijdsdruk aan onze high street must-haves.
De oplossing die Siegle voorstelt? Investeer in kwaliteitsstukken waar je lang mee doet en koester deze zo lang mogelijk. De ervaring leert dat we 80 procent van onze tijd doorbrengen in 20 procent van onze garderobe. Dat betekent dat we zeker 60 procent van de inhoud van onze kledingkast onderbenutten – lees: eigenlijk niet nodig hebben.
Siegle berekent dat we met 21 nieuwe aankopen per jaar ruim kunnen voldoen aan onze behoefte aan een verfijnde garderobe. Dat is een flinke besparing, want nu kopen we gemiddeld 102 kledingstukken per jaar. Maar denk alleen al eens wat een geld het zal schelen als we die 81 overbodige niemendalletjes in de winkel laten hangen…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten