zondag 8 januari 2012

De andere kant van vintage

Een retromanie. Zo typeert modejournalist Georgette Koning de eigenschap van hedendaagse mode om inspiratie te putten uit het verleden. Sinds de jaren zeventig staat mode niet langer in het teken van originaliteit en vernieuwing, maar van nostalgie en herkauwen, aldus Koning.

Wat is er gebeurd? Begin jaren zeventig maakte een hang naar nostalgie naar de jaren twintig en dertig een einde aan het ‘feest van originaliteit’ dat er volgens Koning tot die tijd voor zorgde dat modeontwerpers regelmatig de samenleving opschudden. Het Londense Biba startte toen een imperium vol bloemetjesjurken waar hippies, en na hen vele anderen, massaal voor bezweken. Daarmee verloor de mode-industrie de attitude die eerder had geleid tot innovaties zoals de minirok, de plateauzool en de New Look.

Inmiddels halen niet alleen toonaangevende ontwerpers en luxemerken zoals Prada, Gucci, Dries van Noten en Marc Jacobs, maar ook ketens zoals Zara en H&M, hun inspiratie van de rommelmarkt, schrijft Koning. Het gesnuffel tussen oude kleding, bijvoorbeeld op de markt aan Londense Portobello Road, is symptomatisch voor een focus op het verleden die ten koste gaat van een drang naar originaliteit.

Wie het verhaal van Koning leest, kan moeilijk aan de gedachte ontkomen dat de liefde voor vintage die de laatste jaren zo’n grote vlucht heeft genomen, een akelige bijsmaak heeft. Het koesteren van tweedehands kleding is goed voor duurzaamheid, maar heeft de vintagetrend ook geleid tot een overdaad aan nostalgie, of zelfs een afkeer van vernieuwing?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten