Ik was geen kilo’s aangekomen, had de juiste maat gekocht. Toch scheurde ik onlangs uit een gloednieuw jurkje van fair trade en ecologisch verantwoorde makelij. Dat gebeurde, om het er allemaal nog gênanter op te maken, op de eerste dag dat ik het aan had. Eén ongelukkige armbeweging en met een veelbetekenend kraakgeluid scheurde de mouw onder de oksel los.
Was dit een kwestie van pech, of is het voorval symptomatisch voor de gebrekkige kwaliteit van kleding die als eerlijk en ecologisch wordt verkocht? Ik geloof graag in een ongelukkig toeval. Maar is er eigenlijk een reden om aan te nemen dat eerlijk geproduceerde kledingstukken van hogere kwaliteit zijn dan het spreekwoordelijke H&M’tje? Of dat biokatoen steviger is dan de milieubelastende variant (of het ordinaire, synthetische polyester)? En is een handgemaakte sjaal of tas duurzamer in gebruik dan de fabrieksvariant uit de confectie-industrie, zoals reclames altijd suggereren?
Kleding die wordt gemaakt door kansarme vrouwen in Utrecht (I-did), Lima (Misericordia) of Kaapstad (Carla bag) maakt het leven van de naaisters een beetje beter. Ik neem graag de proef op de som of deze met hart & ziel gemaakte juweeltjes ook lekker lang mee gaan. Jij ook?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten